„Być albo nie być?” Czy Shakespeare pomoże nam w nauce?

„Być albo nie być?” Czy Shakespeare pomoże nam w nauce?

Podstawowym czasownikiem w języku angielskim jest czasownik „być”. Warto go znać, aby móc swobodnie opisywać przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.

Dzisiaj zaczniemy od czasu  teraźniejszego. Nauczymy się określać, czym się zajmujemy lub mówić o tym,  jakimi jesteśmy, na przykład:

 I am a teacher. Jestem nauczycielem.

You are a student. Jesteś uczniem.

He is tall.  On jest wysoki.

She is short. Ona jest niska.

It is big.  To jest duże.

Nazwiemy też  cechy charakteru:  I’m patient. Jestem cierpliwy. lub określimy  nasze miejsce:  I’m at school. Jestem w szkole.

Odmiana czasownika „to be”:

Poniżej prezentujemy  filmiki, które pomogą Wam w nauce odmiany czasownika „być” zarówno w zdaniach twierdzących, przeczeniach, jak i pytaniach.

Natomiast jako narzędzie do zabawy mogą posłużyć poniższe fiszki.
Zaimki proponujemy wydrukować na zielonych kartach, a odmianę czasownika „być” na niebieskich – zgodnie z naszym kodem liniowym (tutaj).

Powyższe fiszki można wielokrotnie wykorzystywać w wielu zadaniach. Oto nasze propozycje:

1) Uczeń ma za zadanie dopasować zaimki osobowe z odmianą czasownika „być”. Tak można postępować  w przypadku zdań twierdzących i przeczących.  W  przypadku pytań mamy odmianę czasownika zapisaną  dużą literą.

2) Uczniowie losują kartę i podają  przeczenie znajdującego się na niej słowa:

is – isn’t

are – aren’t

3) Podopieczni  losują kartę z odmianą czasownika „być”  i w zeszytach zapisują wymyślone przez siebie zdanie.

4) W klasie rozkładamy karty, do których podchodzą uczniowie, wypowiadają słowo i … skaczą lub klaszczą  tyle razy, ile jest liter w danym  wyrazie. 

5) Ponadto w celu wyćwiczenia odmiany czasownika proponujemy użyć kart Speaking  Helper English  Grammar part I (tutaj). Dzięki nim udoskonalimy zadawanie pytań, a także tworzenie ciekawych odpowiedzi. 

6) Do nauki „to be” stosujemy także powyższe filmiki. Jednym z najprostszych zadań jest powtórzenie na głos każdego wyrażenia.

7) Filmiki można także wykorzystać do kolejnego, bardziej kreatywnego zadania, w którym uczniowie mają dokończyć zdania. Na początku warto, aby uczniowie widzieli ekran ze slajdami, jednak przy powtórkach proponujemy z tego nie korzystać, a ćwiczyć u uczniów słuch. Jednak lektor musi pamiętać o tym, aby dać czas do namysłu, dlatego też warto zatrzymać nagranie po usłyszeniu czasownika.

Odmiana czasownika „być” pojawia się w klasach I-III, natomiast już w klasie IV szkoły podstawowej wymagane jest swobodne posługiwanie się tym czasownikiem.  Dlatego najmłodszym  dodatkowo proponujemy poniższą  piosenkę, by śpiewająco utrwalili odmianę.